In de maand juni waren we op zoek naar wat ontspanning op de beurzen, maar de gifbeker bleek nog niet helemaal leeg. Op de 2e vrijdag van de maand schrokken de markten behoorlijk van de Amerikaanse CPI-cijfers. Deze toonden een hogere inflatie dan verwacht, waarop de beurzen hard omlaag kwamen uit angst voor meer renteverhogingen. In de weken erna kregen we steeds meer signalen dat meeste inflatiezorgen achter de rug zijn. De lange rentes zwakten wat af, waarop de beurzen weer wat lucht kregen.
Er gebeurde genoeg afgelopen maand. De koersen schoten weer alle kanten op en de belangrijkste indices handelen rond de laagste koersen van mei. Eigenlijk zagen we vrijwel de volledige maand een vergelijkbare situatie als voor corona. De beurs reageerde positief op slechtere cijfers over de economie. De omgekeerde wereld.
Gisteren zagen we echter iets opvallends. De Amerikaanse PCE-cijfers die de consumentenuitgaven meten, waren slechter dan verwacht. Dit duidt op een afzwakkende inflatie. De cijfers werden in eerste instantie dan ook goed ontvangen. Vervolgens zakten de koersen ineens weer erg hard weg. Een soort manisch depressieve reactie van de beurs.
De markt leek door deze cijfers plots te beseffen dat de inflatie dan wel afzakt, maar dat dit wel eens veel sneller kan gebeuren dan waarop was gerekend. Kortom, recessieangst. Nu hielden de markten hier al rekening mee en een deel lijkt al in de koersen te zitten, maar de angst bestaat dat in de combinatie met het strakke beleid van de FED opnieuw een overreactie naar de andere kant zal ontstaan.
De FED heeft er een potje van gemaakt
Het is erg gemakkelijk om af te geven op centrale banken, maar we kunnen er inmiddels niet meer onderuit dat de FED er een potje van heeft gemaakt. Het is momenteel kiezen uit twee kwaden voor de FED, inflatie dient te worden ingedamd omdat dit de koopkracht uitholt, maar dit kan enkel worden gedaan door deels de eigen economie om zeep te helpen. Schrijnend genoeg is de hoofdtaak van de centrale bank het bewaken van prijsstabiliteit, inmiddels moge duidelijk zijn dat de FED structureel faalt in dit mandaat.
Dit is niet een probleem van afgelopen jaren, het gaat al decennia lang mis. Eén van de grootste beleidsfouten van de FED is dat het voor corona de rente veel te lang laag heeft gehouden. Het is dan ook zorgwekkend dat de macht van dit falende orgaan de afgelopen jaren alleen maar groter is geworden. Waar centrale banken eerder enkel de korte rente bepaalden, wordt inmiddels ook de lange rente bepaalt door de massale opkoopprogramma’s van obligaties.
Het kunstmatig stimuleren (QE) van de economie door geld lange tijd zo goed als gratis te maken, blijkt flinke bubbels te hebben veroorzaakt die de afgelopen tijd grotendeels zijn leeggelopen. Nu de FED notabene door de zelf veroorzaakte inflatie keihard op de rem moet trappen, kijken we terug op het slechtste half jaar voor aandelen en obligaties in 50 jaar.
Europese transferunie
Afgelopen maand bleek trouwens dat de macht van de falende FED nog veel verder reikt dan de eigen economie. Door het verkrappende beleid van de FED liepen de rentes van Amerikaanse staatobligaties op, wat leidde tot een vlucht in de dollar en een waardedaling van Europese staatobligaties. Ondanks dat dit niet het beleid was van de ECB, tenminste niet in dit tempo, stegen de rentes in Europa dus ook. We zagen een stijging van rentes in de Noord-Europese landen, maar in de Zuid-Europese landen leidde het zelfs tot een crash in staatsobligaties waardoor de rentes nog veel harder stegen.
De gedachte hierachter is eenvoudig. De vraag naar het staatspapier van de Europese economisch zwakke landen is beperkt, waardoor er door het verhoogde risico een hogere rente wordt geëist door de markt. De grootste kopers van dit schuldpapier zijn de banken in de desbetreffende landen. Waarom? In principe is het risicoloos ondernemen, als de staat valt vallen de banken ook. Een soort kaartenhuis op nationaal niveau.
Zoals we in vorige maandoverzichten al aangaven, is het naïef om te denken dat de problemen van voor corona ineens weg zijn. Sterker nog, de scheuren werden tijdens corona slechts tijdelijk gemaskeerd en zijn ondertussen alleen maar groter geworden. We hebben in Europa te maken met een monetaire unie en dus één munt, met grote economische verschillen tussen landen dit leidt tot problemen.

De euro is eigenlijk te goedkoop voor de economisch sterke noordelijke landen zoals Duitsland, Frankrijk en Nederland. De munt is juist te duur voor de zwakke Zuid-Europese landen zoals Italië, Griekenland en Spanje. Kortom, de noordelijke landen profiteren terwijl de zuidelijke landen eigenlijk een goedkopere munt nodig hebben. Hierdoor geldt dat de sterke noordelijke landen een strakker beleid (QT) vanuit de ECB makkelijk kunnen dragen, maar hierdoor gaan de zwalkende zuidelijke landen kopje onder.
Dat de scheuren aanzienlijk groter zijn geworden bleek deze maand uit de zogeheten rentespread op staatobligaties. Een technisch verhaal, maar het komt er op neer dat de rentes in het noorden veel lager zijn dan in het zuiden. Kortom, financiering voor zuidelijke landen is duurder aangezien het risico op terugbetaling ook hoger is.
De verschillen in deze rentespread zijn een enorme rode vlag voor de stabiliteit van de euro, waarop de ECB vorige week met spoed vergaderde en tot de conclusie kwam dat noodzakelijk ingrijpen vereist is. Gisteren werd hiervoor een nieuw instrument aangekondigd om het verschil in rentespreads te verminderen.
De ECB gaat hiervoor staatobligaties van Duitsland, Frankrijk en Nederland verkopen en koopt hiervoor obligaties van Italië, Spanje, Portugal en Griekenland terug. Kortom, er worden goede obligaties verkocht om troep terug te kopen. De transferunie, die er zogenaamd nooit zou komen is hierdoor definitief geboren. De rijke Europese landen gaan betalen voor de arme zuidelijke landen, bij wie de euro als een molensteen om de nek blijft hangen.
Beursverwachting
Er speelt momenteel genoeg op de markten met de centrale banken in de hoofdrol. De angst voor inflatie zal de komende tijd waarschijnlijk steeds meer naar de achtergrond verdwijnen. Hiervoor in de plaats komen zorgen over een recessie terug. Beurzen kijken echter vooruit, waardoor veel van deze zorgen al in de koersen lijken te zijn verwerkt.

Wanneer we naar de koers-winstverhoudingen kijken van belangrijke indices dan zien we dat deze zijn teruggekeerd naar normale niveaus. Dit komt vooral door de sterke koersdalingen van afgelopen half jaar. Het grootste risico is momenteel dat we komende tijd meer signalen krijgen die wijzen op een snellere en diepere recessie dan verwacht. Dit zal leiden tot een daling van bedrijfswinsten, waardoor de multiple weer omhoog gaat. Wanneer we de koers-winstverhouding als uitgangspunt nemen, zet deze ons indien dit scenario uitkomt op het verkeerde been.
Uit de Amerikaanse inflatiecijfers zou deze maand moeten blijken dat de markt het bij het rechte eind heeft. Hoewel het we het als een klein risico zien, bestaat de kans nog steeds dat de inflatiecijfers opnieuw tegenvallen. Mocht dit niet het geval zijn, dan krijgt de FED ruimte om de voet van het gaspedaal te halen.
Dit heeft tot gevolg dat de economie in ieder geval niet verder geremd hoeft te worden, waardoor de kans op een diepere recessie kleiner wordt. Dit is het meest waarschijnlijke scenario voor deze maand, wat zou moeten leiden tot herstel van de beurzen. Gezien de problematiek in Europa, verwachten we dat Amerikaanse aandelen voorlopig beter zullen presteren dan Europese.
Portefeuille
Onze algemene portefeuille lag deze maand verdeeld. Sommige aandelen kregen klappen, terwijl andere aandelen juist herstel toonden. De beurs gedroeg zich wild, maar wij hielden ons vooral rustig. We verhoogden onze risicobeoordeling van een Britse Holding, nadat de CEO ons liet weten voorlopig geen aandelen in te willen kopen. Verder verstuurden we een paar updates en voegden we een bedrijf toe aan onze watchlist dat actief is in de gehele keten van zonnepanelen.
We deden deze maand geen transacties. We waren van plan meerdere veranderingen door te voeren, maar de grillige beurs deed ons besluiten om nog heel even aan de zijlijn te wachten. Door tijdens de hoogtij dagen van de beurs vooral winsten af te romen en op onze handen te zitten, hebben we nog een flinke cashpositie. We verwachten deze maand meerdere transacties te doen.
Ook voor de biotechportefeuille geldt dat we nog cash achter de hand hebben. In deze portefeuille zagen we afgelopen maand fors herstel. Ondanks de rode beurzen, stegen onze grootste posities, Catalyst Biosciences en een ander biotechaandeel deze maand flink in waarde.
Overzicht aankopen portefeuilles
We deden deze maand geen transacties.
Waarom zijn sommige penny stocks niet zichtbaar?
Dit maandoverzicht werd eerder verstuurd naar de leden van Pennywatch Premium. In deze update zijn sommige delen weggelaten of gemaskeerd.
Vanaf slechts 7,45 per maand ontvang je wekelijks kooptips, analyses en inzichten van penny stocks. De rendementen worden bijgehouden in onze portefeuilles, waarvan alle transacties 24/7 inzichtelijk zijn.
Meld je nu aan en bespaar tijdelijk tot 53% op Pennywatch Premium